Co (z)robiłem z „tym” czasem…?

Pytanie postawione w tytule zdaje się być niezwykle uniwersalne i zadawane bywa samemu sobie przez wszystkich, którzy zastanawiali się lub też zastanawiają nad swoim własnym (prze)mijaniem… Czas płynie nieustannie ze swoją stałą prędkością – nie dostrzegamy tego trwając w ciągłym stanie życia lecz bywa, że spoglądamy na czas miniony zastanawiając się nad tym gdzie się podział i co po sobie (po)zostawił… Gdzie (z)gubiliśmy ten czas, który odszedł do przeszłości…? Co w nas pozostało z mijających dni, miesięcy, lat…? W chwilach szczególnych, w punktach zwrotnych dokonujemy analizy nas samych i życia, które do danego momentu upłynęło… Staramy się wyłuskać z przeszłości te wydarzenia, które w zauważalny sposób zapisały się w naszej pamięci… Lubimy lub też może bardziej potrzebujemy pielęgnować w sobie przekonanie, że nie zmarnowaliśmy czasu, a miejsce, w którym obecnie jesteśmy jest tym, do którego mieliśmy dotrzeć… Plany ulegają zmianie i nie ma w tym nic złego zwłaszcza gdy z perspektywy czasu okazują się być zbieżnymi z oczekiwaniami jakie mamy względem życia… To jak wyglądało, a tym bardziej to jak wygląda nasze życie jest wypadkową tak wielu składowych, na które nie zawsze, a może nawet bardzo rzadko mamy wpływ… Kluczowy okazuje się swoistego rodzaju bilans i nasze własne postrzeganie otaczającej nas rzeczywistości… Problemem, a nawet dramatem okazuje się być rozdźwięk pomiędzy tym czego od życia chcemy, a tym co nam życie w swojej zawiłości oferuje… Co (z)robiłeś z tym czasem…? W mniej lub też bardziej właściwy sposób ale jednak wykorzystałeś i wykorzystujesz, a tak długo jak żyć będzie Ci dane wykorzystywać go będziesz…